De eerste werkweek

Woensdagochtend half 5. Teun besluit dat het tijd is om wakker te worden. Een uur later is hij eindelijk weer in slaap. Ik kijk naast mij op de wekker. Nog een half uur. Dan gaat dat ding voor het eerst in een half jaar weer af. Radiogeluiden in plaats van babygeluiden. Tijd om vroeg op te staan terwijl Teun nog slaapt en in het donker naar school te rijden. Tijd om weer aan het werk te gaan. En dat toch wel met een dubbel gevoel. 


Om half 8, later dan ik van plan was, trek ik de voordeur achter mij dicht. Tommy brengt Teun naar de opvang, ik mag hem daar vanmiddag weer ophalen, het leukere deel. 


Ik heb alle vertrouwen in de opvang en toch vond ik het zo fijn om zo lang zo dicht bij Teun te zijn. Aan de andere kant ook weer zin om mijn klas te ontmoeten. Weer eens juf Laura te zijn. 


Als ik op school aankom maak ik wat kletspraatjes met collega’s. Wat gezellig om iedereen weer te zien. Iets voor half 9 hoor ik de eerste kinderstemmetjes op de gang. “Juf Laura is er weer”, hoor ik ze blij tegen elkaar zeggen. 


Zodra we het welkomliedje zingen verdwijnt mijn mamarol naar de achtergrond. Juf Laura is helemaal terug en wat is het weer fijn er te zijn. 


Ik krijg foto’s binnen. Teun is aan het knutselen bij de opvang. Aan het kliederen met verf. Zijn eerste knutselwerkje. En wat kijkt hij blij. Het is goed. 


Rond 5 uur haal ik hem op. Hij lijkt een beetje verbaasd mij te zien. En ook wel blij. Gelukkig. Drinken ging wat moeizaam, snel afgeleid, maar verder was hij heel vrolijk. Het was een goede dag. 


Thuis knuffel ik Teun nog even, snuif zijn babygeurtje nog eens op. Alweer tijd om te gaan slapen. Ik heb het gevoel hem nauwelijks te hebben gezien en dat is eigenlijk ook zo. Best even wennen. 


De volgende dag mag ik weer. Nu is Tommy thuis bij Teun. 


De dag gaat al beter. De kinderen en ik leren elkaar kennen. Het is gezellig en ik geniet ervan om weer aan te staan. In de middag blijkt dat er kinderen positief zijn getest. In overleg met de GGD moet mijn groep inclusief juf in quarantaine. 


De vrijdag, mijn laatste werkdag, werk ik vanuit huis. Ik zet opdrachten en filmpjes klaar, die de kinderen thuis kunnen doen. Naast mij zit Teun in zijn stoel. Hij is aan het brabbelen en spelen. Ik kijk naar hem en hij lacht naar mij. 


Deze week had ik mij toch iets anders voorgesteld, maar het voelde goed weer aan het werk te gaan en nog beter om daarna Teun weer te zien. 


Zondagmiddag heb ik mijn booster een week en mag ik, na een zelftest, weer naar buiten, tenminste als ik geen klachten krijg of positief test. Dit weekend zijn we met ons gezinnetje thuis. Stiekem ook best gezellig. 🤎


Liefs van Laura