Slapen.. Iets waar ik nooit in uitgeblonken heb. Overdag slapen is niet aan mij besteed en vroeger was ik al uren wakker onderweg in de auto naar een vakantie in Frankrijk. Slapen kwam niet in
mijn woordenboek voor. Kletsen was veel gezelliger. Of tellen hoeveel rode auto’s ik zag.
Mijn bed is daarentegen mijn beste vriend. Wat is het heerlijk om na een lange werkdag onder de zachte dekens de duiken. Nog even een serie kijken en in de ochtend lekker lang blijven liggen.
Zonder te slapen.. Dat dan wel.
Met een kind gaat dat anders. Heel anders. Teun heeft na ruim 6 maanden welgeteld 0 nachten doorgeslapen. De ene keer 1 keer wakker. De andere keer 7. Gelukkig gaat hij na het geven van de speen
en soms een voeding snel weer naar dromenland. Hoewel slapen niet mijn beste truc is, heb ik het wel echt nodig en worden de zwarte kringen rond mijn ogen steeds groter. En mijn humeur minder
gezellig waarschijnlijk.
Dit weekend spande de kroon. Terwijl we met mijn ouders aan het genieten waren in een bungalowhuisje had Teun bedacht dat slapen voor andere mensen was. In de avond kregen we hem niet in slaap.
Wat uniek is. Want hoe slecht hij een ritme heeft met zijn slaapjes overdag, hoe goed je de klok er op gelijk kunt zetten dat hij tussen 6 en 7 als een blok in slaap valt. Nu dus niet.
De rest van de nacht is hij zo ongeveer iedere 3 kwartier wakker geworden. Huilend. Zodra je hem optilde werd hij stil en viel in slaap en zodra je hem weglegde begon hij weer te huilen. De uren
tikten langzaam voorbij en de keren dat Teun wakker was, namen toe. Onze frustratie ook..
Doodmoe zagen we het 6 uur worden toen Teun voor de 10e keer liet weten dat hij wakker was. Zal ik hem even nemen kwam van beneden. Mijn vader.. Een cadeautje. Konden wij nog even slapen..
De rest van het weekend hadden we een super vrolijk en blij mannetje, begrijp me niet verkeerd. Heerlijk gezwommen en zelfs met een vrolijk ventje uit eten geweest. Maar die nacht was toch wel
een dingetje.
Teun lijkt op zijn moeder. Niet kunnen en willen slapen tot je op een punt bent dat je eigenlijk niet meer kunt en doodmoe bent. Zijn moeder is ook een beetje op dat punt. Daarom geven we toe aan
het vragen om hulp en brengen we Teun volgend weekend een nachtje weg. Kunnen wij gezellig
uit eten of naar de bioscoop. Streep dat maar door.. Waarschijnlijk gewoon om 8 uur naar
bed en doorslapen..
Ik droom er vast van. Slaap lekker alvast.
Liefs van Laura
