Als ik in de ochtend opsta is er niks aan de hand. Tijdens het verschonen van Teun zijn luier ook niet. Ja een beetje misselijk, maar dat is niet gek. Aangezien het zo’n luier is waarbij hij tot
z’n nek toe onder de bruine smurrie zit en de geur van verse poep zich verspreidt. Neus dicht en doorzetten, niks aan de hand.
Een uur later lig ik kotsmisselijk en doodmoe op de bank, terwijl Teun rustig alle speelgoed in en uit de speelgoedmand haalt. Vooral eruit natuurlijk.. Wat zou ik graag mijn ogen dichtdoen. Met
een bonkend hoofd sta ik op. Bananentijd voor Teun. Als ik naar de fruitschaal loop komt de geur van de banaan op me af. Een vlaag van misselijkheid komt omhoog. Ik sta even stil en leun tegen de
kast. Doorademen en rustig blijven, dan trekt het wel weer weg.
Een uur later sta ik bijna te juichen als Teun in zijn ogen staat de wrijven. Yes bedtijd.. En voor mama ook. De hoop is er vaker dat Teun een lang slaapje doet, maar het gevoel is nog nooit zo
groot geweest. Vol vertrouwen plof ik op mijn bed om 5 minuten later al in dromenland te zijn. Dat is uniek voor mij, zeker overdag. Een half uur later, je verwacht het, staat Teun vrolijk in
zijn bed te dansen en te brabbelen. Even doe ik alsof ik het niet hoor en draai ik me kreunend nog een keer om. 15 minuten later haal ik hem toch maar uit bed.
De dag kom ik door met op de bank liggen en naar Teun kijken met een emmer binnen handbereik. Wat ben ik blij als ik de motor van Tommy aan het einde van de dag de straat in hoor komen en ik
eindelijk naar bed kan.
Ik ben wel vaker niet zo lekker. Verkouden, migraine of menstruatiepijn, maar echt ziek gelukkig nooit. Hoe doen moeders dat? 1x eerder voelde ik me zo beroerd dat ik de hele dag in bed wilde
liggen in het afgelopen jaar. Maar toen was Teun net 2 maanden. Sliep onwijs veel en kon nog geen kant op. Babynestje op bed, af en toe borstvoeding geven en slapen. Goed te doen. Maar ziek zijn
met een onderzoekende baby die alle kanten opkruipt en de plinten van de vloer trekt is wel next level.
Hopen dat de volgende keer lang wegblijft. Heel lang.
Liefs van Laura
